Fransa'nın II. Dünya Savaşı'nda Almanlar tarafından işgaliyle, Aragon'un tekrar ölümle dans ettiği savaş ve direniş yılları başladı. Sıkı bir sosyalist ve vatansever Aragon, mesleki gerçeklik karşısında Direniş Hareketi saflarındaydı. Savaş ve Direniş, esas olarak şiir Le Creve-Coeur (1941), Cantique que Elsa (1941), Les Yeux d'Elsa (1942), Broceliande (1942), Le Musee Grevin ( 1943) ve La Diane française (1945) kitaplarının ana temasını yarattı. II. Dünya Savaşı'ndan sonra sosyalist gerçekçilik sanatı ve dünya görüşü anlayışı ile çalışmalarına devam ediyor. Savaştan sonra, savaştan sonra 1948'de yayınlanan ilk eser Le Nouveau Creve-Coeur idi. Bunu izleyen şiir kitapları: Les Yeux ve la Memoire (1954), Mes Caravanes (1954), Le Roman inacheve (1956), Elsa (1959), Les poetes (1960), Le Foud'Elsa (1963), Le Voyage de Hollande (1964), // ne Paris'teki que
Elsa (1964), Elegy a Pablo Neruda (1966), Şambra, Şiirler (1969).
Şiirlerine ve romanlarına ek olarak Aragon, birçok dergi ve gazetenin yöneticisiydi. Ayrıca zamanının en popüler dergilerinden Ce Soir'in ortak editörü olan Aragon, neredeyse 20 yıl (1953-1972) Lettres Francaise'i yönetti. 1956'da "Edebi Konseyler" yazdı ve SSCB'nin (Andre Morois ile birlikte) tarihini büyük çabalarının ve uzun çalışmalarının eseri olarak yayınladı. İki kez Lenin Ödülü'ne layık görüldü. 1967 yılında Honcourt Akademisi'ne seçilmesine rağmen, bir yıl sonra birkaç nedenden dolayı istifa etti.
Elsa, çalışmasının ilham kaynağı olan Elsa'nın ölümünden sonra bir süre yerinde kalmasına rağmen, Henri Matisse (1971) ve Atr Roman (1974) adlı iki roman ve Les Adieux adlı bir şiir kitabı yayınladı. ve diğerleri '' Şiir yazar. Bu son çalışmalardan sonra, hayatının geri kalanını daha önce yazdığı eserlerini araştırarak geçirdi.
Şiirin Aragon yaşamında özel ve özel bir yeri vardır. Şiirleriyle yaşamın zayıflıklarını arttırdığını ifade ediyor. Les Yeux d'Elsa kitabının ön saflarında bu yaklaşımı şöyle ifade ediyor: "Şiir sanatı, zayıfları güzelliğe dönüştüren simyadır." Aragon Fransız şiirine şiirsel açıdan başarılı ayetler getirdi. Kelimeleri ve görüntüleri seçme fırsatını başarıyla sağlayan Aragon, yeni ve zengin görüntülerle şiire yeni bir ufuk getirdi. Çağdaş Lorca gibi, şiirlerinde kullandığı kelimeleri seçme konusundaki titizliği nedeniyle ritim açısından çok popüler olan şiirler yazdı. Şiirlerindeki bu özellik, eserlerinin çoğunun bileşiminden anlaşılabilir. Yakın arkadaşı Pablo Picasso tarafından yazılan şiiri Dilbury, ritmik uyumun güzelliğinin en iyi örneğidir.
İTALYANCA DİL
Pablo Picasso
En aptalca bile
yuvarlak gözlü
Akıllıca pazarlar
Bu alnın yanında
Ah sevgilim
Güneşte
Düz görün
Ve altın ten
Saçında
Geçmişin aksine
Hala ayakta mısın
Parlak kağıt gibi
Dudaklarını getir
Kötülük ve ateş sözleri
Ama lav tonunda
Hayır, ses diyor
Louis Aragon bize "Mutlu Aşk Yok" şiirinde daha iyi tanınıyor. Gerçekten de, bu şiir, diğer şiirlerle birlikte, Aragon'un en popüler ve en popüler şiirlerinden biridir. İlk başta şiirlerinde umut, mücadele ve iyimserlik inceleyen bu karamsar şiir yazmak şiir gibi görünse de, şiir aslında "aşk" kavramını daha genel bir çerçevede ele aldı. Genel yaşam ortamında mutluluk kavramını takdir etti ve insanlar mutsuz olduğunda anlamsızlığa ya da bireysel mutluluğun imkansızlığına değindi.
Aragon şiir, roman, eleştiri, deneme ve çeviri şeklinde 61 kitap yayınladı. Sanatçının en ünlü eserleri:
şiirler:
Alevi Joy (Feude Joie, 1920)
Sürekli Hareket (Le Mouvement Perpetuel, 1926)
İşkence gören işkenceciler (Persecte Persecuteur, 1931)
Yaşasın Urallar (Hourra I'Oural! 1931)
Elsa Şarkıları (Cantique a Elsa, 1942)
Les Yeux d'Elsa (Elsa'nın Gözleri, 1942)
Grevin Müzesi (Le Musee Française, 1943)
Fransızca diana (1945)
Bitmemiş roman (Le Roman İnacheve, 1956)
Elsa (1959)
Roma:
Gerçek Dünya (Les Communites, bu 6 ciltli kitap 1949 ve 1951 arasında yayınlandı.
Aniket veya Panorama (Anicet ou le Panorama 1921)
Libertinage (Le Libertinage, 1924)
Basel çanları (Les Cloches de Bale, 1934)
Narin Şehirler (Les Beaux Quartiers, 1936)
Üst Sınıf Yolcular (Les Voyageurs de I'Imperiale, 1942)
Aurelien (1944), Kutsal Hafta (La Semaine Sainte, 1958)
Ölümüne Mahkum (La Mise a Mort, 1965)
Blanche veya Unutmak (Blanche ou I'Oublie, 1967)
Düzyazı / Denemeler:
Paris Köylüleri (le Paysan de Paris, 1926)
Biçembilim (Le Traite de style, 1928)
Sosyalist Gerçekçilik için (Pour un realisme Socialiste, 1930)
Komünist Adam (L'Homme Communiste, 1946)
Stendhal Işığı (La Lumiere de Stendhal, 1954)
Elsa (1964), Elegy a Pablo Neruda (1966), Şambra, Şiirler (1969).
Şiirlerine ve romanlarına ek olarak Aragon, birçok dergi ve gazetenin yöneticisiydi. Ayrıca zamanının en popüler dergilerinden Ce Soir'in ortak editörü olan Aragon, neredeyse 20 yıl (1953-1972) Lettres Francaise'i yönetti. 1956'da "Edebi Konseyler" yazdı ve SSCB'nin (Andre Morois ile birlikte) tarihini büyük çabalarının ve uzun çalışmalarının eseri olarak yayınladı. İki kez Lenin Ödülü'ne layık görüldü. 1967 yılında Honcourt Akademisi'ne seçilmesine rağmen, bir yıl sonra birkaç nedenden dolayı istifa etti.
Elsa, çalışmasının ilham kaynağı olan Elsa'nın ölümünden sonra bir süre yerinde kalmasına rağmen, Henri Matisse (1971) ve Atr Roman (1974) adlı iki roman ve Les Adieux adlı bir şiir kitabı yayınladı. ve diğerleri '' Şiir yazar. Bu son çalışmalardan sonra, hayatının geri kalanını daha önce yazdığı eserlerini araştırarak geçirdi.
Şiirin Aragon yaşamında özel ve özel bir yeri vardır. Şiirleriyle yaşamın zayıflıklarını arttırdığını ifade ediyor. Les Yeux d'Elsa kitabının ön saflarında bu yaklaşımı şöyle ifade ediyor: "Şiir sanatı, zayıfları güzelliğe dönüştüren simyadır." Aragon Fransız şiirine şiirsel açıdan başarılı ayetler getirdi. Kelimeleri ve görüntüleri seçme fırsatını başarıyla sağlayan Aragon, yeni ve zengin görüntülerle şiire yeni bir ufuk getirdi. Çağdaş Lorca gibi, şiirlerinde kullandığı kelimeleri seçme konusundaki titizliği nedeniyle ritim açısından çok popüler olan şiirler yazdı. Şiirlerindeki bu özellik, eserlerinin çoğunun bileşiminden anlaşılabilir. Yakın arkadaşı Pablo Picasso tarafından yazılan şiiri Dilbury, ritmik uyumun güzelliğinin en iyi örneğidir.
İTALYANCA DİL
Pablo Picasso
En aptalca bile
yuvarlak gözlü
Akıllıca pazarlar
Bu alnın yanında
Ah sevgilim
Güneşte
Düz görün
Ve altın ten
Saçında
Geçmişin aksine
Hala ayakta mısın
Parlak kağıt gibi
Dudaklarını getir
Kötülük ve ateş sözleri
Ama lav tonunda
Hayır, ses diyor
Louis Aragon bize "Mutlu Aşk Yok" şiirinde daha iyi tanınıyor. Gerçekten de, bu şiir, diğer şiirlerle birlikte, Aragon'un en popüler ve en popüler şiirlerinden biridir. İlk başta şiirlerinde umut, mücadele ve iyimserlik inceleyen bu karamsar şiir yazmak şiir gibi görünse de, şiir aslında "aşk" kavramını daha genel bir çerçevede ele aldı. Genel yaşam ortamında mutluluk kavramını takdir etti ve insanlar mutsuz olduğunda anlamsızlığa ya da bireysel mutluluğun imkansızlığına değindi.
Aragon şiir, roman, eleştiri, deneme ve çeviri şeklinde 61 kitap yayınladı. Sanatçının en ünlü eserleri:
şiirler:
Alevi Joy (Feude Joie, 1920)
Sürekli Hareket (Le Mouvement Perpetuel, 1926)
İşkence gören işkenceciler (Persecte Persecuteur, 1931)
Yaşasın Urallar (Hourra I'Oural! 1931)
Elsa Şarkıları (Cantique a Elsa, 1942)
Les Yeux d'Elsa (Elsa'nın Gözleri, 1942)
Grevin Müzesi (Le Musee Française, 1943)
Fransızca diana (1945)
Bitmemiş roman (Le Roman İnacheve, 1956)
Elsa (1959)
Roma:
Gerçek Dünya (Les Communites, bu 6 ciltli kitap 1949 ve 1951 arasında yayınlandı.
Aniket veya Panorama (Anicet ou le Panorama 1921)
Libertinage (Le Libertinage, 1924)
Basel çanları (Les Cloches de Bale, 1934)
Narin Şehirler (Les Beaux Quartiers, 1936)
Üst Sınıf Yolcular (Les Voyageurs de I'Imperiale, 1942)
Aurelien (1944), Kutsal Hafta (La Semaine Sainte, 1958)
Ölümüne Mahkum (La Mise a Mort, 1965)
Blanche veya Unutmak (Blanche ou I'Oublie, 1967)
Düzyazı / Denemeler:
Paris Köylüleri (le Paysan de Paris, 1926)
Biçembilim (Le Traite de style, 1928)
Sosyalist Gerçekçilik için (Pour un realisme Socialiste, 1930)
Komünist Adam (L'Homme Communiste, 1946)
Stendhal Işığı (La Lumiere de Stendhal, 1954)
